هر سحر منتظر یار نباشم چه کنم؟

هر سحر منتظر یار نباشم چه کنم؟                        من اگر اینهمه بیدار نباشم چه کنم ؟

گریه بر درد فراق تو نکردن سخت است        خونجگر از غمت ای یار نباشم چه کنم؟

عده ای بر سر آنند اسیرت نشوند                          من بر آنم که گرفتار نباشم چه کنم؟

تو چه کردی که من ازخواب و خوراک افتادم       راستی، اینهمه بیمار نباشم چه کنم؟

چهارده بار خدا عاشق تو شد من اگر                  عاشق روی تو یکبار نباشم چه کنم ؟

ابرویت تیغ مصری است که جان میطلبد                  به طلبکار بدهکار نباشم چه کنم؟

خواستم نام مرا هم بنویسند همین                            سر بازار خریدار نباشم چه کنم ؟

من اگر مثل تو هر صبح و غروبی آقا                  فکر بین در و دیوار نباشم چه کنم ؟

حمید رضا برقعی

 

بیست فضیلت صلوات فرستادن بر پیامبر(ص)

در روایات شیعه فضیلتهای بسیاری از لسان مبارک معصومین علیهم السلام برای صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد (ص) آمده که برخی از آنها در اینجا آورده شده :


1- موجب رضای حق تعالی است: چنانچه امام صادق(ع) روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: صلوات فرستادن شما بر من روا شدن حاجتهای شما است و خدا را از شما راضی می گرداند و اعمال شما را پاکیزه می کند.

 

2- آن که موجب شفاعت آن حضرت است: روایت از رسول اکرم(ص) که به حضرت علی(ع) می فرمود یا علی هر که در هر روز یا در هر شب بر من صلوات فرستد شفاعت من برای او واجب می شود هر چند که از اهل گناهان کبیره باشد.

 

3- باعث نزدیکی به حضرت محمد(ص) خواهد شد: چنانچه رسول خدا فرموده است. در روز قیامت اول کسی که حِله بهشت پوشد پدر من ابراهیم(ع) است و بعد از آن مرا حله پوشانند و امیرالمؤمنین علی(ع) را که در پیش روی من بایستد و تمام امت در عقب سر من با تفاوت درجات و هر بنده ای که بعد از نماز واجب ده مرتبه بر من و آل من صلوات فرستد او را در نزد من جای دهند و مرا ببیند و من او را ببینم و روی او مانند ماه شب چهارده تابان باشد.

 

توقع امام حسن مجتبی از ما

1. خدا محوری

از مهمترین انتظاراتی که تمام انبیأ و اولیأ از بندگان خدا، داشته‏اند و دارند این است که مردم در کارها و رفتارها خدا محور باشند و رضایت الهی و خداوندی را در تمام امور محور و اساس قرار دهند.

امام حسن مجتبی علیه‏السلام نیز که خود خدا محور و سراپا اخلاص بود، از امت اسلامی و شیعیان خویش توقّع و انتظار دارد که رضایت الهی را محور فعّالیت خویش قرار دهند. این توقّع را گاه با بیان زیان مردم محوری و خارج شدن از محور رضایت الهی ابراز می‏دارد، آنجا که فرمود:«مَنْ طَلَبَ رِضَی اللّهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ اللّهُ اُمُورَ النّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَی النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ وَکَلَهُ اللّهُ اِلَی النّاسِ؛هر کس رضایت خدا را بخواهد هر چند با خشم مردم همراه شود؛ خداوند او را از امور مردم کفایت می‏کند و هر کس که با به خشم آوردن خداوند دنبال رضایت مردم باشد، خدا او را به مردم وا می‏گذارد.»

و گاه فوائد خدا محوری و در نظر گرفتن رضایت الهی را به زبان می‏آورد و می‏فرماید: «اَنَا الضّامِنُ لِمَنْ لَمْ یهْجُسْ فی قَلْبِهِ اِلاّ الرِّضا اَنْ یدْعُوَ اللّهَ فَیسْتَجابُ لَهُ؛ من ضمانت می‏کنم برای کسی که در قلب او چیزی نگذرد جز رضا[ی خداوندی]، که خداوند دعای او را مستجاب فرماید.»

خوش به حالت ای ضریح شش گوشه اباعبدالله الحسین(ع)

ای جلوه آفتاب و مهتاب
و ضریح شش گوشه ارباب
تا چهره خود به من نمودی
از سینه دل مرا ربودی
من غرق تماشای جمالت
شش گوشه ضریح خوش به حالت
بنگر تو سرشک حسرتم را
زین گریه ببین ارادتم را
بی‌تاب حسین شد وجودم
ای کاش که همره تو بودم
فخر و شرفت به عالمین است
چون سینه تو قبر حسین است
آغوش بگیر پیکرش را
بنگر شب جمعه مادرش را
نورت زده طعنه بر ستاره
ای مضجع جسم پاره پاره
نقشی ز گلان لاله داری
آیا خبر از سه‌ساله داری؟
از نقره، طلا، شکوفه داری
آیا خبری ز کوفه داری؟
در مستی و رقص و چنگ کوفی
خاکستر و طعن و سنگ کوفی
زینب به سری نظاره می‌کرد
دختر به پدر اشاره می‌کرد
آن سر به نوای حزن قرآن
شد یاور زینب و یتیمان
شش گوشه ضریح پاک و زیبا
ای ساکن کربلای مولا
گر رأس بریده‌اش ندیدی
بینی تو هر آنچه را شنیدی
در لجه خون کنی نگاهش
همسایه توست قتلگاهش
بر درگه پاک تشنه کامش
از قول منم رسان سلامش
اینجا منم و نگاه و صد آه
کز دوری توست میکشم آه

شب جمعه شب زیارتی اباعبدالله الحسین(ع)

السلام علی الحسین(ع)

وعلی علی بن الحسین(ع)

وعلی اولاد الحسین(ع)

وعلی اصحاب الحسین(ع)

ولعنت خدا بر قاتلان حسین(ع)وقاتلان اولاد الحسین(ع)وقاتلان اصحاب الحسین(ع)

آیا شیطان فرشته بود ؟



مفهوم شیطان در کتب لغت چنین بیان شده که هر چیز متمرد اعم از جن و انس و هر جنبنده را شامل مى‏شود.

شیطان از ماده «شطن شطونا یعنى دور شد دور شدنى» وجه تسمیه آن است که از درگاه حضرت آفریدگار مطلق رانده شده است.

در مجمع‏السلوک آمده است «شیطان آتشى ناصاف است که آمیخته به تاریکى کفر است در جسم و روان آدمى مانند خون جریان دارد»

فرهنگ دهخدا آن را چنین معنا کرده است: وجودى مظهر خبث و شرارت که موجب گمراهى و شرک و غرور و ظلم و بدبختى افراد بشر گردد باید متذکر شد:

 بزرگترین وسوسه گر عالم


از موضوعاتی که در قرآن به صورت گسترده مطرح شده است موضوع شیطان است و در این کتاب مقدس مطالب بی نهایتمهمی پیرامون «شیطان» آمده است که هر عاقلی را سخت تکان می دهد و به تامل جدی وا می دارد.[1]

سوره‌ای که در سرعت سیر و سلوک مفید است!

در مسیر سیر و سلوک و حرکت به سوی نور و معنویت و روحانیت، سوره یس از نقشی اساسی برخوردار است و رکنی بی بدیل به شمار می رود.

مقصود سیر و سلوک
آنان که دینداری پیشه کرده و خود را ملزم به اطاعت از فرامین الهی ساخته‌اند، به دو دسته تقسیم می گردند :

گروه اول که اکثریت دینداران را تشکیل می دهند، مۆمنانی هستند که رستن از جهنم و عذاب و دستیابی به بهشت و سعادت را غایت اعمال و عبادات خود قرار داده اند .

گروه دوم که همان نخبگان و برگزیدگان مۆمنین می باشند، افرادی هستند که در راه رسیدن به «مقام قرب الهی» حرکت می کنند و در این مسیر سه هدف را پیش رو و سر لوحه اعمال خود قرار داده اند که آن سه عبارتند از:  1.قرب الی اللّه،   2.رضوان اللّه،   3.لقاء اللّه.

در حقیقت، اینان در پی آن هستند که در مرتبه نخست، خود را از خصلت های منفی پاک، و از ظلمت و تاریکی های جهان مادی رها سازند و به صفات و خصلت های الهی بیارایند تا در نتیجه چنان رستن و آراستنی، به مقام قرب الهی برسند و مستوجب رضوان، نظر و خشنودی خدا گردند، اما در عین حال، آنان بالاترین مقصود و والاترین آرزوهای خویش را رسیدن به لقاء الله قرار داده اند و از تمام رفتار، گفتار و حرکات خود آن مقصد والا را می جویند.